Δευτέρα 18 Φεβρουαρίου 2013

Διαβάζοντας το ιστολόγιο της Έλενας Κτίστη σχετικά με τον μαθητή που έχει προβλήματα όρασης θυμήθηκα μια περίπτωση περσινής μαθήτριας μου Α΄Δημοτικού.  Το συγκεκριμένο παιδί έχει ένα σπάνιο συνδρομο που οφείλεται καθαρά στα γονίδια. Το σύνδρομο αυτό εκτός από μαθησιακές δυσκολίες προκαλεί και προβλήματα όρασης. Συγκεκριμένα το κοριτσάκι ενώ φορούσε γυαλία δεν την βοηθούσαν αφού έχει απώλεια όρασης 20 % στο ένα μάτι και 30% στο άλλο. Η δασκάλα της τάξης αφού μελέτησε, έψαξε και έμαθε για το σγκεκριμένο σύνδρομο βοήθησε το παιδί μετά από εισήγηση του ψυχολογου να χρησιμοποιεί ένα μεγεθυντικό φακό. Αυτός ο φακός έχει σχήμα μισού κύκλου και το παιδί τοποθετούσε τον φακό στο φυλλάδιο του και έτσι είχε πρόσβαση στην μάθηση του....Αυτό που θέλω να τονίσω είναι πως πρόσβαση υπάρχει και εναλλακτικές μέθοδοι υπάρχουν ώστε το μάθημα να είναι προσβάσιμο για ΟΛΟΥΣ. Το θέμα είναι κατα πόσο οι εκπαιδευτικοί θέλουν να ασχοληθούν με την πρόσβαση ΟΛΩΝ των μαθητών και δεν δουλεύουν μόνο με τους λίγους και τους πιο ικανούς

1 σχόλιο:

  1. Νίκη, τις περισσότερες φορές οι εκπαιδευτικοί θέλουν να βοηθήσουν αλλά δε γνωρίζουν πώς! Δεν έχει κανένα από μας που νιώθει ήσυχος με τη συνείδησή του όταν βλέπει κάποιο παιδί να δυσκολεύεται και δεν κάνει κάτι! Πίστεψέ με ό,τι δουλεύει στα σχολεία είναι από την καλή θέληση των εκπαιδευτικών και μόνο!!! Πάντα βέβαια υπάρχουν και εξαιρέσεις...

    ΑπάντησηΔιαγραφή